در تعریفی از «تئاتر اصوات» می‌توان گفت که نه یک روش است و نه یک سبک، بلکه یک منش است. در این منش، زمان‌مند و مکان‌‌مند بودن تجربه‌ی حسی بسیار حائز اهمیت است.