آکی کائوریسماکی را می‌توان با الهام از عنوان داستان بی‌نظیر کافکا، «پژوهش‌های یک سگ»، «سگی فنلاندی» لقب داد و کارنامه‌ی سینمایی او را «پژوهش‌های یک سگ فنلاندی» خواند. به اعتقاد آندرو نستینگن، نویسنده‌ی مهم‌ترین و جامع‌ترین کتاب به زبان انگلیسی درباره‌ی سینمای فیلم‌ساز نابغه‌ی فنلاندی، عنصری که همیشه در سینمای کائوریسماکی حضور دارد و هرگز تغییر ماهوی نمی‌کند «فیگور پانک» در فیلم‌های اوست که هر بار به رنگی و هیبتی نو درمی‌آید: تمثال آدم‌های طردشده، مخالف‌خوان، تک‌رو یا تبعیدی، آدم‌هایی که از جامعه یا جماعت خود به‌ترتیبی جدا افتاده و بیگانه شده‌اند و می‌کوشند راه خود را در جهانی که در بازی خود راه‌شان نمی‌دهد از نو پیدا کنند. جهان کائوریسماکی جهان «سگ‌های پژوهنده‌ی ولگرد» است.
سینمای او ترکیب متناقضی است از رادیکالیسم و محافظه‌کاری که ریشه در روحیه‌ی پانک‌های اواخر دهه‌ی ۱۹۷۰ دارد که در آنِ واحد می‌خواستند موسیقی پاپ را با قسمی مینی‌مالیسم به تراز فُرمی ناب برگردانند و هم‌زمان قسمی حیات‌باوریِ ضد نظام مسلط داشتند که نقدی بود بر جریان اصلی سیاست در جهانی که بر مدار دولت‌گرایی می‌گردید.
در این چهار جلسه سینمای او را بر اساس سرفصل‌های زیر بررسی می‌کنیم:
۱- تثلیث چاپلین-برسون-پازولینی: معجون غریبِ فنلاندی
۲- سیاستِ آناکرونیسم: علیه وضع موجود و نظم مستقر
۳- کولی‌مآبِ نوستالژیایی: هوای برگ‌های ریخته
۴- شوبرتِ راک — چایکوفسکی در ایستگاه اتوبوس: بیراهه‌های امید
مدرسه‌ی هنر و ادبیات بیدار، با همکاری متخصصان و هنرمندان فعالیت خود را از پاییز ۱۳۹۸ آغاز نموده.
۱۴۰۲ © تمامی حقوق متعلق به مدرسه بیدار می‌باشد
توسعه و اجرا الگر استودیو × طراحی استودیو انقلاب