شش کوارتت بِلا بارتُوک که از ۱۹۰۹ تا ۱۹۳۹ ساخته شدهاند، به درستی و شایستگی نقطهی اوج آثار موسیقی مجلسی در نیمهی اول قرن بیستم به شمار میآیند. اگر شوئنبرگ و استراوینسکی هر یک نماد دو راه اصلی برونرفت از بنبستهای به جایمانده از سدهی نوزدهم بودند، بارتوک نیز تا نیمهی پر تب و تاب قرن بیستم، بدل به نماد سومین راه برای دستیافتن به زبان موسیقایی تازه شد و در این راه میراث بزرگی از خود به جای گذاشت.
در این درسگفتار تلاش میکنیم با درنگ بر این آثار درخشان و مرجع، جایگاه آنها را در متن تاریخ طولانی صدسالهی موسیقی مدرن ارزیابی کنیم و ببینیم چه مسیری پیموده شده است تا با گذر تقریبا یک قرن از آثاری چون کوارتتهای بتهوون، خلق چنین آثاری ممکن شود. همچنین قصد داریم با نگاهی اجمالی به سبکشناسی آثار بارتوک، مجموع شرایط موسیقایی حاکم بر نیمهی نخست قرن بیستم، و آن منابعی را بررسی کنیم که آبشخور آثار بارتوکاند و آنها را بارور کردهاند.
مدرسهی هنر و ادبیات بیدار، با همکاری متخصصان و هنرمندان فعالیت خود را از پاییز ۱۳۹۸ آغاز نموده.
۱۴۰۲ © تمامی حقوق متعلق به مدرسه بیدار میباشد
توسعه و اجرا الگر استودیو × طراحی استودیو انقلاب