در دورهی پیش شیوهی حکومتداری در خاورمیانه را در مقطع زمانی گستردهای از دوران امپراتوریهای باستان، شامل سومر و بابل و هخامنشیان و مهمترین آن ساسانیان، تا پایان دورهی مغولها بررسی کردیم و تلاش کردیم با نگاهی چندوجهی از نقش قدر قدرتی پادشاه که غالبا در تاریخنگاریهای معمول بر آن تأکید میشود ابهامزدایی کنیم. در تمام این دورههای تاریخی، سعی بر این بود تا نحوهی ادارهی امپراتوری و کارکرد دیوانها یا وزارتخانههای مختلف و محدودیتهای نقش پادشاه در این ساختار، مشخص شود. بخش عمدهای از دورهی نخست، به دلیل اهمیت آن، به بررسی امپراتوری اعراب (امویان و عباسیان) و امپراتوری ترکان (غزنویان و سلجوقیان) و مقایسهی شیوهی حکومتداری آنان اختصاص داده شد و نشان دادیم که تمام این امپراتوریها در شیوهی ادارهی مملکت، از امپراتوری ساسانیان الهام گرفتند.
در دورهی دوم، به بررسی امپراتوری صفویه و دستگاه دیوانی آن و توضیح مختصری دربارهی حکومتهای پس از آن، از جمله زندیه و افشاریه میپردازیم. سپس، ساز و کار ادارهی مملکت در امپراتوری عثمانی، امپراتوری که حدود ۹ قرن دوام آورد و ۵ قرن آن در اوج قدرت بود، به گونهای مقایسهای با امپراتوری صفویه، توضیح داده میشود. پس از آن نیز، دستگاه دیوانی در دورهی قاجاریه و نهایتاً پهلوی و روند افزایش قدرت و عدم پاسخگویی پادشاه در این دو دورهی اخیر و معاصر، بررسی میشود و با بررسی دوران پهلوی به پایان میرسد.
– صفویان: ۲ جلسه
– قاجارها: ۲ جلسه
– امپراتوری عثمانی (از قرن ۱۳ تا قرن ۲۰ میلادی): ۲ جلسه
– فروپاشی عثمانی و تشکیل دولتهای ملی عربی و ترکیه: ۱ جلسه
مدرسهی هنر و ادبیات بیدار، با همکاری متخصصان و هنرمندان فعالیت خود را از پاییز ۱۳۹۸ آغاز نموده.
۱۴۰۲ © تمامی حقوق متعلق به مدرسه بیدار میباشد
توسعه و اجرا الگر استودیو × طراحی استودیو انقلاب