آموزش در جهان به سرعت در حال طبقاتی شدن است. اگر روزگاری ستمدیدگان و فقرا، آموزش را وسیلهای برای رهایی از حلقهی بستهی فقر میدیدند امروز، با پولیشدن آموزش این امر به آرزویی محال بدل میشود، پدیدهای که نه تنها به فرودستتر شدن فرودست که به ابتر شدن هر امکان تغییری میانجامد. آیا راهی هست که آموزش را خارج از چهارچوب رسمی و اداری و به نحوی کاربردی تجربه کرد؟
پائولو فریره در کتاب «آموزش ستمدیدگان» پداگوژیای پیشنهاد میدهد که دستکم از منظر او به رهاییِ ذهنی ستمدیده میانجامد. بعدتر آگوستو بوآل با به کارگیری روش فریره و ترکیب آن با هنر اجرا، «تئاتر ستمدیدگان» را پدید آورد که هدفش فراتر میرفت: رهایی فرد از رنجهای درونی و تاریخیای که در آن گرفتار آمده است.
نزدیک به پنجاه سال از ترجمهی آموزش ستمدیدگان به فارسی میگذرد و آموزشدهندگانی چون صمد بهرنگی و بهمن ایلبیگی راهی مشابه او را البته در زمینهی فرهنگی بسیار متفاوتی پی گرفتند. با اینحال فریره و روش او کمتر بازخوانی و به روز شده است. آیا نسل جدید هم میتواند درسی برای رهایی در راهکار او بیابد؟
در دورهی حاضر با هم به بازخوانی پائولو فریره و آگوستو بوآل مشغول خواهیم شد. این دوره میتواند برای همهی علاقهمندان به تدریس و آموزش مفید باشد. دوره بر اساس بازخوانی دو کتاب آموزش ستمدیدگان از فریره و تئاترِ مردمِ ستمديده از بوآل، به شکل کارگاهی برگزار خواهد شد.
مدرسهی هنر و ادبیات بیدار، با همکاری متخصصان و هنرمندان فعالیت خود را از پاییز ۱۳۹۸ آغاز نموده.
۱۴۰۲ © تمامی حقوق متعلق به مدرسه بیدار میباشد
توسعه و اجرا الگر استودیو × طراحی استودیو انقلاب