آرمان گوهری‌نسب (متولد ۱۳۶۰)، پژوهشگر، عکاس و مستندسازِ خودآموخته در سال ۱۳۸۸ از دانشگاهِ هنر تهران با مدرک کارشناسی نوازندگی سازِ ایرانی (عود) فارغ‌التحصیل شد و از همان سال هم‌زمان با یادگیری زبان ترکمنی و سازِ قجق (کمانچه‌ی تُرکمنی) نزد یوسف دیبایی، از مشهورترین باغْشی‌ها (خُنیاگران) و ساز سازندگانِ ترکمن‌صحرا، کارِ میدانی خود در حوزه‌ی فرهنگ موسیقایی ترکمنی را آغاز کرد. او که از نوجوانی با سازِ دوتارِ خراسانی آشنا بود؛ در کنارِ اجرای موسیقی کلاسیک ایرانی، اجراهای متعددی در حوزه‌ی موسیقی مردمی نیز داشته و همچنین مقالاتی در این زمینه به زبان فارسی و انگلیسی، ازجمله در کنفرانسِ بین‌المللی موسیقی‌شناسیِ دانشکده‌ی مطالعات موسیقیِ دانشگاهِ آتن و در کتابی با نامِ موسیقی و نسل‌کشی که توسطِ انتشاراتِ پیتر‌لانگ در آلمان به چاپ رسیده ارائه کرده است.
بعدتر، در سالِ ۱۳۹۵ از دانشکده‌ی هنرهای زیبایِ دانشگاه تهران با کسبِ رتبه‌ی اولِ دوره‌ی کارشناسی ارشد در رشته‌ی قوم‌موسیقی‌شناسی (اتنوموزیکولوژی) و نگارشِ پایان‌نامه‌ای با عنوانِ «سنت باغشی‌گری در ترکمن‌صحرا و تحولاتِ اخیر آن» به راهنمایی دکتر ساسان فاطمی فارغ‌التحصیل شد. نتیجه‌ی پژوهش‌های او در قالبِ مقالاتی در فصلنامه‌ی موسیقی ماهور، مجله‌ی هنرهای زیبا، نامه‌ی هنرهای نمایشی و موسیقی و فرهنگ و ادبیات عامه منتشرشده که محورِ اصلی آن‌ها مطالعه‌ی روند‌های تداوم و تغییر در سنت شعری موسیقاییِ خنیاگری در میانِ ترکمن‌ها است. همچنین او در فیلم‌های «اُجُق» و «عقاید یک باغشی» با موضوع زندگی موسیقایی خنیاگران ترکمن از امکاناتِ سینمای مردم‌نگارانه برای ارائه‌ی پژوهش‌هایش بهره گرفته است. مطالعه در حوزه‌ی فرهنگ‌های موسیقایی مردمی در گستره‌ی ایرانِ فرهنگی و خراسانِ بزرگ قدیم پروژه‌ی بلند‌مدتِ او است که همچنان در آن به کارِ میدانی و پژوهش مشغول است.
مدرسه‌ی هنر و ادبیات بیدار، با همکاری متخصصان و هنرمندان فعالیت خود را از پاییز ۱۳۹۸ آغاز نموده.
۱۴۰۲ © تمامی حقوق متعلق به مدرسه بیدار می‌باشد
توسعه و اجرا الگر استودیو × طراحی استودیو انقلاب