از هنر در جنبش تا جنبش در هنر؛ پنل۴/ رویارویی فیلم‌سازان مستند؛ اکنون

سینمای مستند در ایران، با وجود محدودیت‌ها در ساخت، پخش و نمایش، همواره عرصه‌ای برای بازنمایی بحران‌های اجتماعی و سیاسی بوده و کم‌وبیش شبیه شکلی از زندگی ما در ایران است. اما پس از جنبش ژینا، زندگی فیلم‌ساز به‌عنوان شهروند و هنرمند با چالش‌های جدی روبه‌رو شد. فیلم‌سازان از یک‌سو در واکنش به نظام مسلط، تهدید و حذف را تجربه کردند و از سوی دیگر با برچسب‌های تحمیلی در بیرون از ایران مواجه شدند. این وضعیت دوگانه، زیست حرفه‌ای بسیاری را به محاق برد.

اکنون، فیلم‌سازان باید نسبت خود را با نهادهای دولتی، امکان نمایش و اقتصاد کار بازتعریف کنند و راهبردهای تازه‌ای برای تولید و پخش بیابند. در این میان، رویکردها متفاوت است؛ تاکنون بستری برای گفت‌وگو و طرح این مسائل پراهمیت فراهم نشده؛ بسیاری از کار و نمایش آثار خود بازمانده‌اند؛ و دیگرانی، در سایه‌ی بیم و اضطراب، از بازتعریف رویکردهایشان و روایت آن‌چه بر آنان گذشته، واهمه دارند.

در این نشست، نخست شنونده‌ی روایت‌های شخصی فیلم‌سازان از ساخت و نمایش آثارشان در دوره‌ی ژینا و پس از آن خواهیم بود. این روایت‌ها وضعیت آنان را در شرایط بحرانی بازتاب می‌دهد: از تحریم تا حضور در جشنواره‌های رسمی، از دریافت بودجه‌ی دولتی تا ساخت فیلمی با بودجه‌ی شخصی. سپس، در گفت‌وگویی انتقادی با هم‌سو و غیرهمسویان، می‌کوشیم اکنون خود را واکاوی کنیم: ما/فیلم‌سازان در مواجهه با این وضعیت بحرانی چگونه‌ایم؟

در پایان نیز گزارشی تحلیلی از رفتار خانه‌ی سینما و اصناف سینمای مستند در این دوره ارائه خواهد شد. هدف، بازاندیشی جمعی و گفت‌وگو درباره‌ی مسیرهای آینده‌ی سینمای مستند ایران با بررسی اکنون است و نه ارائه‌ی پاسخی قطعی.

این پنل توسط امیرحسین ثنائی و آزادی مقدم طراحی و برنامه‌ریزی شده است و با حضور مهمانان زیر برگزار می‌شود:

سپیده ابطحی/‌ فیلم‌ساز مستند، تدوین‌گر و فعال صنفی

آزاده بی‌زارگیتی / فیلم‌ساز و پژوهشگر حوزه‌ی زنان

سیاوش جمالی / فیلم‌ساز

مسعود حاتمی / نویسنده، فیلم‌ساز و مدرس سینما

حانیه یوسفیان / فیلم‌ساز