تفسیر یا خوانش یک متن تا کجا می‌تواند پیش برود؟ چه تفسیری مرتبط و محصول خوانش خلاق متن تلقی می‌شود و افق‌های خوانش‌پذیری متن را گسترش می‌دهد و چه تفسیری نامرتبط تلقی می‌شود و امکانات خوانش‌پذیری متن از آن حمایت نمی‌کند؟ مرجع تمیزِ تفسیر از بیش‌تفسیر چه کسی یا کدام نهاد است؟ مؤلف و نیتِ او؟ خواننده و نیتِ خواننده؟ یا متن و نیتِ متن؟ یا شبکه‌های بینامتنی؟ چرا که نیتِ مؤلف و نیتِ خواننده نیز تا بیانِ متنی پیدا نکند قابل طرح نیست. مبنای تشخیص نیتِ مؤلف، خواننده یا متن چیست؟ آیا هر تفسیرِ خلاقانه‌ای در نوعِ خود یک جور بیش‌تفسیر نیست؟ زمان، گذرِ زمان و پیرامتن‌هایی که در طولِ زمان برای یک متن تولید شده‌اند چه نقشی در گسترشِ افق‌های خوانش‌پذیریِ متن دارد؟ آیا هر متنی خود خوانشِ متن‌های پیش از خود نیست و تفسیرِ هر متنی در گرو شبکه‌ی بینامتنی پیش و بعد از آن نیست؟
این‌ها برخی از پرسش‌های بنیادی‌اند که از دیرباز در مباحث مربوط به متن، معنا، تفسیر و نقش مؤلف و خواننده نزد فیلسوفان، نشانه‌شناسان، زبان‌شناسان و نظریه پردازان ادبی مطرح بوده‌اند. بحث‌های این دوره مبتنی است بر کتاب تفسیر و بیش‌تفسیر که محصول یکی از درسگفتارهای تَنِر است که در سال ۱۹۹۰ به پیشنهاد اُمبرتو اِکو برگزار شد. در این کتاب اِکو در سه درسگفتار به بحث در این موضوع می‌پردازد و دیدگاه‌‌های خود را به تفصیل با مثال‌هایی درخشان ارائه می‌کند. در ادامه رورتی و کالر نظرات خود را در مناظره‌هایی پرشور با اِکو مطرح می‌کنند.
جلسه اول: تفسیر و تاریخ
جلسه دوم: بیش‌تفسیر
جلسه سوم: بین مولف و متن
جلسه چهارم:پیشرفت پراگماتیست
جلسه پنجم: در دفاع از بیش‌تفسیر
کتاب تفسیر و بیش‌تفسیر را انتشارات علمی و فرهنگی در سال ۱۳۹۷ منتشر کرده است.
مدرسه‌ی هنر و ادبیات بیدار، با همکاری متخصصان و هنرمندان فعالیت خود را از پاییز ۱۳۹۸ آغاز نموده.
۱۴۰۲ © تمامی حقوق متعلق به مدرسه بیدار می‌باشد
توسعه و اجرا الگر استودیو × طراحی استودیو انقلاب