مطالعه و نظریه‌پردازی در‌باره‌ی آن‌چه زبان شاعرانه را از زبان قراردادی و روزمره متمایز می‌کند از قدیم‌ترین ایام تا کنون، همواره بالاترین توجه را در مطالعات ادبی به خود اختصاص داده است. اندیشمندان زیادی در پی آن بوده‌اند تا چگونگی راز تبدیل شدن زبان قراردادی به زبان شعر را دریابند و یا در پی پاسخ به این پرسش باشند که آیا زبان شعر، ماهیتا از مواد و عناصری جدا از زبان ارتباطی، و تنها در ساحت شعر شکل می‌گیرد و بی‌واسطه پدید می‌آید یا خیر؟
گروه اول، ادامه‌دهندگان نظریههای ارسطو در باب شعرند، که در پی پیدا کردن عناصری افزوده به زبان بود که زبان ارتباطی و روزمره را به شعر تبدیل می‌کنند و گروه دوم، انبوه ادامه‌دهندگان راه افلاطون‌ند که زبان شعر را در منش خود استعاره‌ای از اصل مصداق‌های خارج از خود می دانند که قبل از آن که از جنس زبان باشند از جنس استعاره‌ای از یک استعاره‌اند. این دو نظریه، در بنیاد خود به قدری کامل و پوشش‌دهنده‌اند که هرکدام پیوسته در طول تاریخ، نظریههای شعر را به سمت‌و‌سوی خود فراخوانده و زیربنای اصلی نظریه‌پردازی‌هایی چند سویه سویه قرار گرفته‌اند.
هدف این کارگاه معرفی و آموزش عناصر اصلی شعر و شناخت ماهیت و چگونگی نقش و کارکرد آنها در زبان شاعرانه است. همچنین در این کارگاه، عمده‌ی مباحث مهم نظریههای شعر، از کلاسیک تا معاصر در دو حوزه‌ی غرب و شرق، به شکل اجمالی مطرح می‌شود. درسگفتارها در این کارگاه به شکلی ارائه می‌شوند که به غیر از منتقدان شعر و پژوهش‌گران این حوزه، برای کسانی که ذوق آفرینش شعر دارند نیز مفید باشد. بنابرین ارائه‌ی مباحث به‌گونه‌ای‌ست که چگونگی کارکرد عناصر زبان شاعرانه به روش عملی در کارگاه‌ها نمایش داده شود تا میزان و معیاری باشد در دست منتقدان شعر برای نقد اشعار، و در دست شاعران برای شناخت بهتر عناصر شعر و ظرفیت‌های آن، و افزودن به غنای زبان شعری خود.
مدرسه‌ی هنر و ادبیات بیدار، با همکاری متخصصان و هنرمندان فعالیت خود را از پاییز ۱۳۹۸ آغاز نموده.
۱۴۰۲ © تمامی حقوق متعلق به مدرسه بیدار می‌باشد
توسعه و اجرا الگر استودیو × طراحی استودیو انقلاب