پدیدارشناسی اشتدادی؛ از شهود هوسرلی تا مجازیت دلوزی

پدیدارشناسی اشتدادی؛ از شهود هوسرلی تا مجازیت دلوزی

  • تاریخ شروع: ۱۳ آبان ۱۴۰۴
  • روزهای: سه‌شنبه
  • ساعت: ۱۶-۱۸
  • تعداد کل جلسات: ۸
  • دوره به صورت: آنلاین و حضوری

درسگفتار حاضر به سه مفهوم مهم «ایده»، «شدت» و«ویرچوالیته» در فلسفه‌ی معاصر می‌پردازد. حرکت ما با ارزیابی روش‌شناسی هوسرلی آغاز می‌شود تا نشان دهیم ایده‌ها چگونه از طریق فروکاست و شهود پدیدارشناختی قابل‌دسترسی‌اند و ساختارهای ایدئال تجربه و معنا چگونه تقویم می‌یابند. بحث سپس به سمت فلسفه‌ی دلوز کشیده می‌شود، آنجا که ایده‌ها میادین اشتدادی ویرچوال-دیفرانسیلی‌اند که از طریق تشدید و نسبت‌های دیفرانسیلی ‌دسترسی می‌یابند و نه با انتزاع یا فروکاست صرف.

 

تمام اینها به ما نشان می‌دهد که نزد دلوز متقدم احتمالا مهم‌ترین فیلسوف (علاوه بر کانت) کسی نیست جز هوسرل با تصورش از ایده یا امر مثالی. پس مسیر فهم هستی‌شناسی دلوزی از خلال پدیدارشناسی و به شکل خاص با مسیر فهم جایگاه و چیستی امر مثالی در تفکر هوسرل تقاطعی می‌سازد. در این دوره به همین تقاطع می‌پردازیم. می‌پرسیم شباهت‌ها و تفاوت‌های شهود و اشتداد، سوژه و میدان، سکون و صیرورت چیست؟ چگونه ایده‌ها همچون مسائل و رخدادهای مجازی پیش از فعلیت‌یابی عمل می‌کنند؟ طی این هشت جلسه مسیر را از بحث در باب شهود پدیدارشناختی آغاز می‌کنیم و سپس به سمت تصور مجازی و دیفرانسیلی از ایده حرکت می‌کنیم و برای بحث از فهم عملی و مفهومی از پدیدارشناسی اشتدادی آماده می‌شویم.

 

همچنین در این دوره به جای تمرکز بر یک متن به قطعاتی برگزیده از چندین متن مهم تمرکز می‌کنیم: ایده‌هایی در باب پدیدارشناسی ناب و فلسفه‌ی استعلایی (هوسرل)، تأملات دکارتی(هوسرل)، پژوهش‌های منطقی(هوسرل)، برگسونیسم(دلوز)، تفاوت و تکرار(دلوز)، منطق معنا(دلوز)، منظق احساس(دلوز). بدین‌ترتیب بنیانی فلسفی برای فهم مفاهیمی چون ویرچوال، شبیه‌سازی، وانموده و هوش در فلسفه‌های دوران ما فراهم می‌شود و اهمیت فلسفه‌ی انقلابی پدیدارشناسی علی‌رغم نقدهای معاصری که بر آن وارد می‌شود، بار دیگر برجسته خواهد شد.

 

مدرسه‌ی هنر و ادبیات بیدار، با همکاری متخصصان و هنرمندان فعالیت‌ خود را از پاییز ۱۳۹۸ آغاز نموده.