موسیقی «ملی» در ایران کم‌تر موضوع تأمل جامعه‌شناسی تاریخی قرار گرفته است. بیشتر مطالعات در زمینه‌ی جامعه‌شناسی تاریخی موسیقی به بررسی ریشه‌های شکل‌گیری نهادهای موسیقایی و کارگان موسیقی مرتبط با آن پرداخته‌اند و کم‌تر به گستره‌ی اکنون پیوند خورده‌اند. موقعیت ویژه‌ی موسیقی «اصیل» در لحظه‌ی انقلاب ۵۷ و تاریخ طولانی شکل‌گیری و تطور این موسیقی در ایران، یکی از گره‌گاه‌هایی است که می‌تواند تاریخ موسیقی ایرانی را به تاریخ اکنون بدل کند.
تأمل بر مفاهیمی مانند «اصالت» و «ابتذال» لایه‌هایی از قلمروی تاریخی امر «ملی» در موسیقی را رؤیت‌پذیر می‌کند. جایگاه ویژه‌ی موسیقی «اصیل» در لحظه‌ی انقلاب ۵۷ بیانگر تداوم نیروهای تاریخی قدرتمندی است که مطالعه‌ی آن‌ها لحظاتی از گستره‌ی امر ملی در ایران را برجسته می‌کند و موسیقی را به عنوان موضوع تأمل جامعه‌شناسی تاریخی به رسمیت می‌شناساند.
در این دوره و طی چهار جلسه، با تمرکز بر مسأله‌ی «تداوم موسیقی اصیل در بحبوحه‌ی انقلاب ۵۷» به واکاوی لحظات خاصی از تاریخ اجتماعی موسیقی در ایران می‌پردازیم و از این طریق مواجهاتی را با مفهوم تاریخ انتقادی، موسیقی ملی ایرانی، انقلاب و اکنون صورت‌بندی می‌کنیم.
مدرسه‌ی هنر و ادبیات بیدار، با همکاری متخصصان و هنرمندان فعالیت خود را از پاییز ۱۳۹۸ آغاز نموده.
۱۴۰۲ © تمامی حقوق متعلق به مدرسه بیدار می‌باشد
توسعه و اجرا الگر استودیو × طراحی استودیو انقلاب