پدیدارشناسی و شناسایی شکل دقیق فواصل موسیقی ایرانی، و به طور خاص فاصله‌ی مجنب، همواره از دغدغه‌های اصلی موسیقی‌دانان ایران بوده است. به طور کلی باید گفت فواصل موسیقی بر اساس روابط هارمونیک تعریف و دسته‌بندی می‌شوند و همچنین پس از آن است که یک نظامِ کوک دچار تعدیل می‌شود. «نظام جامع هارمونیک واخوان‌ها» نظریه‌ای است که می‌توان توسط آن، از طریق شیوه‌ای درون‌نهاد و بر اساس مقتضیات طبیعی صدا، به پدیدارشناسی مسئله‌ی کوک در موسیقی دستگاهی ایران پرداخت.
در این مجموعه نشست‌ها پس از بحث و گفتگو درباره‌ی مسائلی چون تاریخ کوک و تعدیل فواصل، نگاه ریاضی و مطالعات آکوستیک، رساله‌های قدیم موسیقی ایران، هارمونیک‌ها به مثابه عناصر طبیعی صدا و تلاش‌های انجام شده در ارتباط با تعدیل فواصل موسیقی ایرانی به واسطه‌ی اشخاصی چون ژان دورینگ، مهدی برکشلی و هرمز فرهت، به تعریف «نظریه‌ی هارمونیک واخوان‌ها» می‌پردازیم. پس از تشریح این نظریه، بر امکانات مستخرج از آن متمرکز خواهیم شد و بعد از بررسی سلسله‌مراتب دستگاه‌ها بر اساس این سیستم، به میزان تنش و آرامش دراماتیک در بین دستگاه‌ها و قبض و بسط آن در روند حرکت گوشه‌ها می‌پردازیم.
مدرسه‌ی هنر و ادبیات بیدار، با همکاری متخصصان و هنرمندان فعالیت خود را از پاییز ۱۳۹۸ آغاز نموده.
۱۴۰۲ © تمامی حقوق متعلق به مدرسه بیدار می‌باشد
توسعه و اجرا الگر استودیو × طراحی استودیو انقلاب