زهره انواری متولد شیراز در ۱۳۵۴، فارغالتحصیل کارشناسی رشتهی زیستشناسی از دانشگاه شیراز، کارشناسیارشد انسانشناسی از دانشگاه تهران و دکتری رشتهی انسانشناسی زیستی از دانشگاه موزهی انسان پاریس است. پایاننامهی دکتری او با عنوان «حمل کردن کودکان: رویکردی مقایسهای بین انسان و نخستیها»، یکی از فرضیات در مورد چرایی روی دوپا راهرفتن انسان را بررسی میکند. انواری بعد از بازگشت به ایران در گروه انسانشناسی دانشگاه تهران مشغول به کار شد و انسانشناسی زیستی، انسانشناسی پزشکی، انسانشناسی بدن و بدنمندی، موزهداری، جغرافیای انسان و محیطشناسی انسانی، زیستقومشناسی از جمله درسهایی است که در این دانشکده تدریس میکند. او همچنین در رشتهی انسانشناسی زیستی که یک دورهی ارشد بین دو دانشکدهی زیستشناسی و دانشکدهی علوماجتماعی دانشگاه تهران است درسهای انسانشناسی زیستی-فرهنگی، دیرینهشناسی انسانی، زیستسنجی و استخوانسنجی تدریس میکند.
انواری در بازگشت به ایران سعی در معرفی رویکردی قرن بیستویکمی در انسانشناسی با عنوان انسانشناسی زیستی-فرهنگی داشت و مقالهای با همین عنوان به چاپ رساند. این رویکرد در نقد تخصصی شدن هر یک از زیرشاخههای انسانشناسی در اواخر قرن بیستم شکل گرفت و سعی در بازگشت این زیرشاخهها زیر یک چتر و نگاه چندبعدی به انسان در مواردی مانند پزشکی، بدن، تغذیه، محیط زیست و علوم شناختی دارد. در کنار معرفی این رویکرد، او همچنین آزمایشگاه ژنتیک و جامعه را در دانشکدهی علوم اجتماعی دانشگاه تهران تاسیس کرد که به تبارشناسی جمعیتهای انسانی در گذشته و امروز میپردازد. هدف این آزمایشگاه در چشمانداز آینده، جواب به پرسشهای بنیادین در مورد جمعیتهای انسانی با قرار دادن علوم اجتماعی و علوم زیستی در کنار هم است.
مدرسهی هنر و ادبیات بیدار، با همکاری متخصصان و هنرمندان فعالیت خود را از پاییز ۱۳۹۸ آغاز نموده.
۱۴۰۲ © تمامی حقوق متعلق به مدرسه بیدار میباشد
توسعه و اجرا الگر استودیو × طراحی استودیو انقلاب