کارگاه داستان‌نویسی، از ایده تا سامان‌دهی طرح

داستان و داستان‌نویسی در هيأت مهم‌ترين نوع ادبيات پسارنسانسی در جهان امروز، جايگاه بسيار برجسته‌ای پيدا كرده است، به نحوی كه به نظر می‌رسد انواع ديگر ادبی را به حاشيه رانده است. از طرفی با گسترش دامنه‌ی مطالعاتِ روایت‌شناسی در قرن بيستم و با دست‌يابی به الگوهای تازه برای آموزشِ نوشتارِ خلاق در دانشگاه‌ها و آكادمی‌های موازی در دوره‌ی معاصر، فرصت‌ها و چشم‌اندا‌زهای جدیدی در برابر داستان‌نويسی گشوده شده است. داستان يكی از بهترین ابزارهای ارتباطی‌ است که به شکلی قابلِ اعتنا، وجوه پنهان و آشكار سرشت آدمی را بازنمایی می‌کند و به تعبیری، امکانِ انتقالِ زيست-جهانِ او به انسان‌های اکنون و آينده را فراهم می‌آورد. اکنون بیش از پیش شاهدِ رشدِ گسترده‌ی انتشارِ كتاب‌های داستانی هستيم و اين رشد گسترده، روزبه روز بر تعداد مخاطبان داستان و همچنين نويسندگان تازه‌ای می‌‌افزايد که یا به فكر نوشتن تجربه‌های زيسته‌ی خود می‌افتند و يا سودای انتقال و پرورش ايده‌های ذهنی خود در قالب روايت داستانی را در سر می‌پرورانند. تا جایی که حتی به نظر می‌رسد در هر کدام از ما نویسنده‌ای فی‌نفسه‌ خفته است.

هدفِ كارگاه این است که مخاطبان بتوانند به طرح منسجمی برای ايده‎های‌شان دست یابند. طرحی كه در مناسب ترین شکل خود، ایده‌ی اصلی آنها را به روایت اولیه تبدیل می‌کند و سپس با گسترش طرحی روایی، ستون‌های اصلی داستان را پی ‌می‌ريزد و آن را به سمت یک نوشتار خلاق پیش می‌برد. از این رو از مخاطبینِ این کارگاه انتظار می‌رود در جهت یافتنِ بهترین شکل انسجامِ طرح تلاش کنند تا بتوانند در پایانِ این دوره، از میان امکانات متعددی که برای شروع یک داستان متصور هست، مناسب‌ترین را انتخاب کنند و قدم به قدم به گسترشِ ميانه و سپس پايان‌بندیِ مناسب داستان خود برسند؛ گام به گام ایده‌های خود را سامان دهند و در نهایت به میانجیِ فرایند آموزش، بتوانند به شکلی طبیعی، ژانر داستانی و تکنیک‌های روایی خاص خود را پیدا کنند.