دهه‌ی هفتاد میلادی را باید دهه‌ی زایش نظریه‌ی انتقادی شهر نامید. پیش از آن نظریه‌ی شهری بیش از هر چیز در پی حفظ یا تثبیت نظم موجود بود. شهرشناسانِ متقدم به‌مانند «مهندسان اجتماعی» نقش آچار فرانسه را برای حاکمان شهر بازی می‌کردند؛ به سوراخ سمبه‌های شهر سرک می‌کشیدند، مسائل شهری را شناسایی می‌کردند و برای درمانش راه حلی می‌اندیشیدند. چرخشِ فضایی نظریه‌ی شهر در آن سال‌ها اما پای نظریه‌ی انتقادی را به شهر باز کرد.
در این مجموعه جلساتْ زایشِ نظریه‌ی انتقادی شهر را وامی‌کاویم و بر سیر تطور آن از ابتدا تا به امروز متمرکز خواهیم شد. نشان می‌دهیم اگر نسل اول این نظریاتْ پیِ خود را بر پایه‌ی «اقتصاد سیاسی» بنا کرد، در دهه‌های بعدی مطالعات شهری حوزه‌های نظری و موضوعیِ متکثری را به درون خود کشید. بخش مهمی از این توسعه‌ی نظریْ مرهون تغییر و تحولاتِ اجتماعی‌ـ‌سیاسی‌ای است که در چند دهه‌ی اخیرْ شهرها را درنوردیده و فضای آن‌ها را به‌کلی دگرگون کرده است. در این‌جا اما قرار نیست تمام مفاهیم نظری و تطورات اجتماعی متاخر را واکاوی کنیم. در عوض خود را محدود به روزن «مقاومت شهری» می‌کنیم و رخدادهای شهری اخیر را از پنجره‌ی آن مرور می‌کنیم. بدین ترتیب خود را در سرآغاز نظریه‌ی جنبش‌های شهری در دهه‌ی هفتاد میلادی قرار می‌دهیم و بستر تاریخی آن را تا به امروز دنبال خواهیم کرد.
مدرسه‌ی هنر و ادبیات بیدار، با همکاری متخصصان و هنرمندان فعالیت خود را از پاییز ۱۳۹۸ آغاز نموده.
۱۴۰۲ © تمامی حقوق متعلق به مدرسه بیدار می‌باشد
توسعه و اجرا الگر استودیو × طراحی استودیو انقلاب