شهر و هنرهای شهری با سیاست‌های اقتصادی و ایدئولوژیکی که جامعه را پدید آورده است، ارتباطی مستقیم پیدا می‌کند؛ تا جایی که می‌توان گفت اثر هنری بازتولیدی از این سیاست‌های پیرامونی است. آنچه که به عنوان هنرشهری تولید می‌شود، پیوندی مستقیم با بنیان‌های ذهنی و اقتصادی سفارش‌دهنده دارد؛ و هنرمند، خود‌آگاه یا ناخود‌آگاه، در تصویر‌سازی و باز تولیدگریِ ظاهرسارانه‌ی این سیاست‌ها سهمی به عهده دارد و یادبود‌های‌شهری یا به تعبیری «گذشتهی جمعیِ شهری»، در روند تغییرات و تعارضاتِ اجتماعی، نخستین هدف‌ها و نشانه‌ها را در خود بازتاب می‌دهند.
در این دوره نگاهی خواهیم داشت بر سُنّتِ شمایل‌شکنی (iconoclasm) در شکل معاصرِ آن که خود تجلی‌گرِ تغییرِ ایدئولوژیک و ورود به عصری تازه قلمداد می‌شود؛ شکلی از بیان کنش‌گرایانه‌ی اجتماعی که می‌خواهد با از بین بردن نشانه‌های گذشته، تعریف سیاسیِ جدیدِ خود را نمایش دهد. در چهار جلسه، به امکان بازبینیِ نمونه‌های شهری موجود بر پایهی مکان‌ویژه‌گی شهر تهران و تاریخ معاصرش می‌اندیشیم و با پرسش از تاریخِ معاصرِ هنرِ شهری تهران، امکان‌های بازنگری و جاگزینی یادبود‌ها و نشانه‌های شهری را در گفت و گوی کارگاهی، نقد و بررسی کنیم.
در این جلسات سعی ما بر این است که با نگاهی به تاریخ شمایل‌شکنی‌های معاصر در ایران، غرب آسیا، یوگوسلاوی، اتحاد جماهیر شوروی و جنبش “جان سیاه پوستان مهم است”، نظریه‌ها و نمونه‌های یادبود و ضد یادبود را بررسی کنیم. مباحث و تمرین‌های این دوره برپایهی سوالِ اصلی “چه اتفاقی برای گذشتهی جمعی ما در شهر خواهد افتاد؟” بنیان گذاشته شده است و امکانی می‌جوید برای استعمارزدایی از روند تولید هنرهای شهری در آیندهی شهر.
مدرسه‌ی هنر و ادبیات بیدار، با همکاری متخصصان و هنرمندان فعالیت خود را از پاییز ۱۳۹۸ آغاز نموده.
۱۴۰۲ © تمامی حقوق متعلق به مدرسه بیدار می‌باشد
توسعه و اجرا الگر استودیو × طراحی استودیو انقلاب